No sin mi blog (crónica urgente)

Andaba yo escribiendo estos días sobre reputación digital, sentido común... y mira qué me he encontrado este mediodía en el buzón de correo:
Hola: Hemos revisado tu blog disponible en http://imurua-botxotik.blogspot.com/ y confirmamos que infringe las Condiciones de servicio por: PHISHING. De acuerdo con estas condiciones, hemos eliminado tu blog y su URL ya no está disponible. Para obtener más información, revisa los recursos siguientes: Condiciones de servicio: https://www.blogger.com/go/terms Política de contenidos de Blogger:https://blogger.com/go/contentpolicy -El equipo de Blogger


He pensado que tendría que ser una broma. Tras casi nueve años con él a cuestas, compartiendo pedacitos de mi vida y de mis pensamientos contigo... Podía leer el contenido de las entradas en mi página de Blogger, pero no en la url normal. Al tiempo me avisaba que tenía que recurrir si no estaba de acuerdo; caso de no admitirse, en 89 días (poco más que una vuelta al mundo de Phileas Fogg) desaparecería.

He recurrido como primera medida. La segunda cuestión que he pensado es que había que hacer ruido, extender la noticia y empezar una protesta. Antes, una pregunta en el grupo de referencia, Aprendices.

Al de poco, han empezado a aparecer tuits de protesta (gracias Josi), antes incluso que los míos, y respuestas en el propio grupo (gracias, gracias)

Y, sin casi tiempo a responder, ha llegado otro mensaje
Hola: Hemos recibido tu apelación en relación con tu blog http://imurua-botxotik.blogspot.com/. Después de revisarla en detalle, hemos determinado que nuestro sistema automatizado había señalado por error que tu blog incumplía las Condiciones de servicio y, por tanto, lo hemos restablecido. Lamentamos las molestias que este proceso te haya podido causar y agradecemos tu paciencia mientras llevábamos a cabo la revisión. Gracias por tu comprensión. Un saludo, El equipo de Blogger


Sentimientos. Desamparo, impotencia, tristeza, impotencia. Un humilde blogsito (aunque sea escrito en Bilbao) frente al universo Google. Mecachis con los sistemas automatizados (parece que poco inteligentes). Pero soledad eso es justo lo que no me ha dado tiempo a sentir. Porque en mi red pronto aparecen las personas, que enseguida responden, que hasta te hacen reír:
"Joder qué graciosos estos de Google.
Oye, si hay que tumbarles la empresa, avisa, que entre cuatro de Bilbao en un momento, pues. Y más con la espía que también echa pestes... :-P"
Más tarde, otro aprendiz me advierte de que "la herramienta de detección de software malicioso de Google lo detecta como infectado".  Y la espía indica que ojo con la nube, y que hubo un tiempo en que los emilios en euskera se detectaban como dañinos... 

No sé. Me quedo pensativo. ¿Un mundo feliz? ¿Los señores del Aire?

Comentarios

  1. Y lo peor de todo es que no somos nadie... para esta gente, claro. Cosas chungas de cómo está montado este circo. Ánimo. Ya te has repuesto del susto, ¿no? 0-1 en Marsella jejeje

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Así es, Julen. Por eso acabé recordando la premonición o visión de Javier Echeverria, con aquello de "Los señores del Aire". Y contar con la red que has ido tejiendo durante años, ayuda a animarse y reponerse.

      De la segunda parte, pues bien. Alegra un poco la vida.

      Eliminar
  2. Dena konponduta, ez? Uste dut heldu zaizula zure domeinu propioa izateko momentua ;-)

    Laguntza behar izan ezkero jo txirriña ;-)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Agian bai, Josu.
      Eta laguntza eskatuko dut,bai horixe ;-)

      Eliminar

Publicar un comentario

Aquí también puedes colaborar tú.
Idatzi ere egin ahal duzu txoko honetan.